Psychoterapia dzieci i młodzieży

Psychoterapię dzieci i młodzieży odróżniają nie tylko metody pracy, ale również motywacja. W przypadku osób dorosłych jest to przede wszystkim motywacja wewnętrzna, która sprawia, że samodzielnie podejmują decyzję o podjęciu stosownej terapii i są świadomi tego, że będzie ona wymagała wiele pracy własnej. Dzieci zazwyczaj zgłaszane są na psychoterapię przez rodziców lub opiekunów, a więc nie wynika to z ich wewnętrznej motywacji, gdyż często nie rozumieją swoich emocji, a co za tym idzie, nie odczuwają skutków swoich trudnych zachowań.

Różnica polega również na współpracy z otoczeniem, gdyż praca z dziećmi opiera się w dużej mierze na pracy z ich rodziną oraz szkołą lub przedszkolem. Bardzo istotne dla psychoterapeuty są informacje dotyczące radzenia sobie w szkole, relacji z rówieśnikami czy innymi członkami rodziny lub nauczycielami.

Na czym polega psychoterapia dzieci i młodzieży?

Psychoterapia młodzieży polega na stałych spotkaniach z psychoterapeutą. Pierwsze z nich mają charakter diagnostyczny i w ich wyniku następuje określenie celu dalszej pracy. Kolejne skupiają się nie tylko na zniwelowaniu objawów, ale przede wszystkim na pracy z mechanizmami powodującymi obecną trudność.

Psychoterapia może odbywać się jedynie w warunkach zaufania, gdyż różne przejawy przeżywania problemów mogą wiązać się ze wstydem czy trudnymi emocjami. Kontrakt terapeutyczny w tym przypadku chroni treść sesji, gdyż młody pacjent musi czuć się swobodnie, wiedząc, że nie jest ona przekazywana rodzicom lub opiekunom. Z drugiej strony mają oni prawo do uzyskania informacji na temat przebiegu terapii i są one udzielane.